05 December 2010

Hvað er Ísafjarðarbær ?


Smá innlegg um skjaldamerki Ísafjarðarbæjar. Undanfarin ár hef ég verið að læra markaðsfræði með áherslu á vörumerkjastjórnun áfangastaða, eða "destination branding". Til eru tvær leiðir til að gera skjaldamerki. Önnur er að gera myndmerki og hin leiðin er vörumerki. Fyrri leiðin er mun einfaldari en dýrari og er oftast talað um að slík merki sem tákn um lítið sjálfsálit. Bara að teikna fallegt merki og prenta á þar til gerða hluti. Hin leiðin, vörumerkjastjórnun er þróað ferli og mun árangursríkari fyrir kynningu á samfélaginu sem vörumerkið stendur fyrir og kostar minni pening þegar uppi er staðið.

Þegar vörumerki er hannað er oft notað verkfæri sem er kallað áttaviti. Hann byggir á átta þáttum sem mynda staðfærslu vörumerkis. Staðfærslan gengur út á að staðsetja vörumerki í huga viðskiptavina með aðgreinandi þáttum til að móta ákveðna ímynd um hvað er Ísafjarðarbær. Þeir þættir sem teknir eru fyrir í áttavitanum eru nafn, þjónustuframboð, markmið, loforð, persónuleiki, gildi, viðskiptavinir og framtíðarsýn. Þegar þessi atriði hafa verið tekin saman kemur upp staðfærsla merkis sem endurspeglast í merkinu sjálfu og slagorðum þess. Bestu merkin koma þessum skilaboðum á framfæri á einfaldan hátt sem stök mynd eða slagorð eins og Akureyri - Öll lífsins gæði.

Síðan er gerð markaðshandbók sem er reglubók um notkun á vörumerkinu. Þar eru teknir fyrir þættir eins og litaval, leturgerðir, framsetning efnis og myndaval sem byggir á niðurstöðu áttavitans. Þessar reglur þarf að vanda til að einfalda og sameina skilaboð sem á að koma á framfæri. Í vinnuferlinu er líka hægt að taka fyrir stefnu um markaðssamskipti þar sem teknir eru fyrir mismunandi lífstílsmarkhópar fyrir mismunandi þjónustuþætti sem samfélagið er að kynna.

Þegar ég drap jólasveininn


Ein jólin bjuggum við Jóhanna og Daníel í rauðu húsi neðan til við Hjallaveginn á Suðureyri. Það vantaði allt jólaskraut á húsið svo ég fékk Einar vin minn til að hjálpa mér að bjarga því. Við fundum til einn brúnan strigapoka, gömul Nokia stígvel tvær spítur og rautt efni. Stígvélin voru nelgd í gegnum hælinn við spýturnar sem voru vafðar með rauðu efni. Strigapokinn var fylltur af plast rusli og bundinn við spýturnar. Þá var tilbúinn neðri hlutinn af sveinka. Við príluðum upp á þak og tróðum sveinka greyinu öfugt ofan í skorsteininn svo lappir og pokinn stóðu upp úr. Fátt eitt annað var rætt meðal barnanna í þorpinu næstu daga en hvernig ætti að bjarga sveinka. Fram yfir jól sat sveinki greyið fastur í skorsteininum. Einn mánudag þagar börnin áttu að vera í umsjón skólayfirvalda fór ég upp á þak tosaði sveinka með afli upp úr skorsteininum svo hann rann niður þakið og lá grafkyrr á jörðinni fyrir neðan húsið. Nokkrum dögum seinna fréttum við að ég hafi drepið sveinka því einn ungur drengur var veikur heima hjá sér og sá meðferðina á sveinka út um stofugluggann.