Flugvöllinn burt úr Vatnsmýrinni

Ég sá í fréttum um daginn að Fjórðungssamband Vestfirðinga sem er SkýrslugerðarstofnunsveitarfélagaáVestfjörðum fyrir þá sem vita ekki hvað hitt apparatið merkir, var enn einu sinni að andmæla breytingum á flugi til Reykjavíkur. Rök eins og að hann yrði að vera vegna sjúkraflugs þegar Íslendingar eru full færir að nota þyrlur og að það mætti ekki leggja flug til Reykjavíkur niður vegna ferðaþjónustunnar og nefndu þeir veiðimenn sérstaklega. Ég hef nú bara ekki heyrt annað eins bull. Fyrir ekki svo löngu lét Vaxtasamningur Vestfjarða eina milljón í hagkvæmisathugun á flutningi ferðamanna frá Evrópu til Vestfjarða og vann hinn armur SkýrslugerðarstofnunarsveitarfélagaáVestfjörðum Atvinnuþróunarfélag Vestfjarða skýrslu sem leiddi í ljós að Reykjavíkurflugvölur væri að valda ferðaþjónustu á Vestfjörðum töluverðu tjóni. Mikið hagræði er í því að færa flug með ferðamenn til Keflavíkur. Ég á þessa skýrslu til fyrir áhugasama. Ok, við getum flest verið sammála um að það er þægilegt að fljúga til Reykjavíkur og lenda þar í miðbænum. En af hverju má ekki ræða kostina sem koma með því fyrir okkur út á landi að fá að komast beint inn á Keflavíkurflugvöll þar sem er miðstöð þjónustu við alheiminn. Hugsið ykkur tækifærin fyrir okkur og sem dæmi ferskar vörur sem geta fengið að komast óhindrað beint út í heim, í stað þess að þvælast um í Reykjavík til að hækka flutningsgjöld í báðar áttir. Við Vestfirðingar verðum miklu betur sett þegar við fáum almennilega tengingu við alheiminn frekar en að lenda inn í miðbæ Reykjavíkur sem alla tíð hefur ekkert annað gert en að hirða af okkur skatttekjur og auðlindir án þess að þakka fyrir sig. Verum framsýn og horfum frekar á alheiminn sem okkar þjónustusvæði frekar en smáríkið Reykjavík. Við höfum ekkert þangað að sækja nema ofgreidda skatta.

Klukkan á Sjöstjörnunni

Gerði góðverk í dag. Fór og lagaði torgklukkuna á Sjöstjörnunni sem er búin að vera stopp í nokkur ár. Margir halda því fram að þessi torgklukka hafi hrapað af himnum ofan og við á Suðureyri vorum bara svo heppin að hún hrapaði á hátíðarsvæðið okkar Sjöstjörnuna. Nei það var nú ekki alveg þannig. Ég og Einar vinur minn söfnuðum fyrir þessu og létum reysa þessa klukku sem part af samfélagsverkefni innan JC hreyfingarinnar sem við vorum saman í einu sinni. Fengum við flottann fundarhamar í viðurkenningu frá JC fyrir flott samfélagsverkefni. Við hins vegar gáfum Ísafjarðarbæ klukkusteininn sem er listaverk eftir Dýrfinnu Torfadóttur. Þar á bæ er mönnum skítsama um þessa gjöf svo maður verður víst að viðhalda gjöfinni sjálfur.

Nú kann ég ekki að reikna

Api get ég verið. Ég skil ekki einfalt reikningsdæmi. Ítrekað er sagt að Vestfirðingar greiði aðra hverja krónu sem þeir greiða í skatt til Reykjavíkur. Borga ég þá 2 krónur til Reykjavíkur og 1 krónu til Ísafjarðar og eingöngu 1 króna af 4 verður eftir á Suðueryri þar sem ég á heima ? Fer hún þá í að greiða fyrir utanaðkomandi snjómokstur og viðhald á þjóðveginum til Suðureyrar því það er það eina sem ríkið rekur hér eða er það greitt með þessum 2 krónum sem fara beint til Reykjavíkur. Hvað verður eiginlega um þessa 1 krónu sem ég ætti samkvæmt þessu að borga í skatt til Suðureyrar ? Eða er kannski hægt að fá bara það sama og aðrir fyrir skattpeninginn ?

Þegar ég hitti Jólasveininn

Ég fór á pósthúsi Jólasveinsins í Finnlandi um daginn og hitti þar Jóla sjálfan. Mikið var að gera því pósthúsið hans er orðið hið opinbera pósthús fyrir öll bréf sem póstlögð eru í heiminum til Jóla. Finnar borga Jóla fyrir að svara öllum bréfum sem berast til hans enda er þetta sérkennilega pósthús orðið eitt helsta aðdráttarafl ferðamanna til borgarinnar Rovaniemi þar sem pósthúsið er. Örstutt frá pósthúsinu er heimili Jólasveinsins. Það er staðsett í neðanjarðarbyrgi sem getur hýst 3600 manns ef kemur upp hættuástand í borginni. Þetta neðanjarðarbyrgi er ein flottasta ferðamannagildra sem ég hef séð. Allt hannað fyrir fjölskylduna til að eiga eftirmynnilega stund saman. Klakasalur, veitingarými, föndurherbergi, piparkökukaffihús ofl. Þetta risavaxna mannvirki er eingöngu opið í 6 vikur á ári en þess á milli vinnur fólkið við sölu og markaðsmál fyrir næstu vertíð. Eigandinn er háskólamenntaður Jólasveinn og fræddi hann okkur um þá staðla og reglur sem Finnar hafa sett um Jóla og einnig að þeir hafa náð að fá vörumerkið Santa Claus sem skrásett vörumerki í þeirra eigu.

Svona er hægt að breyta bændagistingu í stóriðju

Levi í Finnlandi var lítið bændasamfélag með um 200 íbúa fyrir 30 árum síðan. Einn íbúinn byrjaði með bændagistingu sem varð að hóteli, hótelið keypti nokkra vélsleða og svo koll af kolli. Levi er byggðakjarni í sveitarfélagi sem telur í dag um 6000 íbúa. 1000 íbúar búa núna í byggðakjarnanum Levi. Það fjölgaði því um 800 íbúa á 30 árum aðallega vegna uppbyggingar ferðaþjónustu. Bæjarfélagið átti litla skíðabrekku sem er um 300 metra löng með enga sérstöðu og var hún bara notuð fyrir héraðsbúa. Í dag eru 15.000 veitingastólar og 23.000 rúm í Levi fyrir ferðamenn. Já tuttugu og þrjú þúsund rúm og þeim fjölgar um 1000 rúm að meðaltali á ári í dag. Það sem er að valda þessari miklu uppbyggingu er að myndaður var klasi þjónustuaðila sem setti sér 30 ára stefnumótun um markvissa uppbyggingu. Saman notar hópurinn sameiginlegt vörumerki og sterkta BRANDING vinnu sem stýrt er af Levi sale and marketing office sem er í 14% eigu bæjarfélagsins og restin er í eigu þjónustuaðila. Allir kynna sína þjónustu undir einum hatti og vöruþróun á viðburðum og virðisaukandi þjónustum er það sem drífur þetta öfluga samfélag áfram. Ferðamenn finna nánast allt í þessu litla þorpi sem gerir heildarupplifun þeirra svo einstaka. Samvinnan er lykillinn. Meðfylgjandi myndir segja meira en þúsund orð.

Vestfirðir vs/ Lappland

Undanfarna viku hef ég verið með skemmtilegu fólki úr ferðaþjónustunni á Íslandi í Lapplandi til að kynnast hvernig Finnar hafa byggt upp sína vetrarferðaþjónustu. Þetta var mörgu leiti eins og að stíga inn í framtíðina hér fyrir vestan. Maður stendur á gati eftir svona ferð þegar maður sér hvað hægt er að gera úr ekki neinu. Íbúar í Lapplandi hafa tekið sína helstu veikleika sem voru samgönguleysi, frosthörkur og myrkur til endurskoðunar. Nýtt og breytt hugarfar hefur leitt þetta fólk saman og nú hafa þau snúið sínum ógnum og veikleikum í tækifæri og í sína bestu styrkleika. Rétta orðið er stóriðja. Að sjá sjálfstraustið og virðingu heimamanna fyrir sínu var ógleymanlegt og getur maður ekki annað en öfundað Finna miðað við hvar ferðaþjónusta á Vestfjörðum stendur. Aðstæður í Lapplandi voru við upphaf uppbyggingar ferðaþjónustu mun verri en á Vestfjörðum en Lappar eru komninr 20-30 árum á undan okkur með flest allt í dag. Næstu daga mun ég segja frá þessari sérstöku ferð hér á blogginu. meðfylgjandi er ein skemmtileg mynd af saunaklefa sem er áfastur kláf sem gengur upp og niður fjallið sem er 719 metrar. Hin myndin er af VIP klefa í sama kláf.

Brandari dagsins 50 milljónir í taxa

Starfsfólk Landspítalans sem kemst ekki heim með strætó er skutlað heim í leigubíl. Það kostar 50 milljónir á ári samkvæmt frétt RÚV í dag. Úti á landi liðið reddar sér bara sjálft. Svo er verið að rökræða um hvar eigi að spara.

Hvað er Ísafjarðarbær ?

Smá innlegg um skjaldamerki Ísafjarðarbæjar. Undanfarin ár hef ég verið að læra markaðsfræði með áherslu á vörumerkjastjórnun áfangastaða, eða "destination branding". Til eru tvær leiðir til að gera skjaldamerki. Önnur er að gera myndmerki og hin leiðin er vörumerki. Fyrri leiðin er mun einfaldari en dýrari og er oftast talað um að slík merki sem tákn um lítið sjálfsálit. Bara að teikna fallegt merki og prenta á þar til gerða hluti. Hin leiðin, vörumerkjastjórnun er þróað ferli og mun árangursríkari fyrir kynningu á samfélaginu sem vörumerkið stendur fyrir og kostar minni pening þegar uppi er staðið.

Þegar vörumerki er hannað er oft notað verkfæri sem er kallað áttaviti. Hann byggir á átta þáttum sem mynda staðfærslu vörumerkis. Staðfærslan gengur út á að staðsetja vörumerki í huga viðskiptavina með aðgreinandi þáttum til að móta ákveðna ímynd um hvað er Ísafjarðarbær. Þeir þættir sem teknir eru fyrir í áttavitanum eru nafn, þjónustuframboð, markmið, loforð, persónuleiki, gildi, viðskiptavinir og framtíðarsýn. Þegar þessi atriði hafa verið tekin saman kemur upp staðfærsla merkis sem endurspeglast í merkinu sjálfu og slagorðum þess. Bestu merkin koma þessum skilaboðum á framfæri á einfaldan hátt sem stök mynd eða slagorð eins og Akureyri - Öll lífsins gæði.

Síðan er gerð markaðshandbók sem er reglubók um notkun á vörumerkinu. Þar eru teknir fyrir þættir eins og litaval, leturgerðir, framsetning efnis og myndaval sem byggir á niðurstöðu áttavitans. Þessar reglur þarf að vanda til að einfalda og sameina skilaboð sem á að koma á framfæri. Í vinnuferlinu er líka hægt að taka fyrir stefnu um markaðssamskipti þar sem teknir eru fyrir mismunandi lífstílsmarkhópar fyrir mismunandi þjónustuþætti sem samfélagið er að kynna.

Þegar ég drap jólasveininn

Ein jólin bjuggum við Jóhanna og Daníel í rauðu húsi neðan til við Hjallaveginn á Suðureyri. Það vantaði allt jólaskraut á húsið svo ég fékk Einar vin minn til að hjálpa mér að bjarga því. Við fundum til einn brúnan strigapoka, gömul Nokia stígvel tvær spítur og rautt efni. Stígvélin voru nelgd í gegnum hælinn við spýturnar sem voru vafðar með rauðu efni. Strigapokinn var fylltur af plast rusli og bundinn við spýturnar. Þá var tilbúinn neðri hlutinn af sveinka. Við príluðum upp á þak og tróðum sveinka greyinu öfugt ofan í skorsteininn svo lappir og pokinn stóðu upp úr. Fátt eitt annað var rætt meðal barnanna í þorpinu næstu daga en hvernig ætti að bjarga sveinka. Fram yfir jól sat sveinki greyið fastur í skorsteininum. Einn mánudag þagar börnin áttu að vera í umsjón skólayfirvalda fór ég upp á þak tosaði sveinka með afli upp úr skorsteininum svo hann rann niður þakið og lá grafkyrr á jörðinni fyrir neðan húsið. Nokkrum dögum seinna fréttum við að ég hafi drepið sveinka því einn ungur drengur var veikur heima hjá sér og sá meðferðina á sveinka út um stofugluggann.

Hvernig er hægt að draga fram karakter sjávarþorps?

Sjávarþorpið Suðureyri ehf og Ferðamálastofa voru að klára skemmtilega samantekt um möguleika menningarheildar Suðureyrar við uppbyggingu ferðaþjónustu. Hvernig er hægt að draga fram karakter sjávarþorps var spurningin sem vinnuhópurinn lagði upp með í upphafi. Niðurstaðan var framar vonum og komu mörg verkefni upp á yfirboðið í þessari vinnu. Tólf verkefni verða unnin áfram en öll snúa þau að bættu umhverfi þorpsins sem spennandi áfangastaðs ferðamanna og ekki síst sem betri búsetukost íbúanna. Verkefnið verður kynnt frekar á spjöldum í félagsheimilinu eftir tendrun jólaljósa nú í desember. Verkefnin tólf sem vilji er að vinna áfram eru hér að neðan og þeir sem vilja taka þátt í þessum verkefnum eru beðnir að gefa sig fram í vinnuhópa. Hóparnir safna síðan styrkjum í verkefni og finna bestu leiðina til að koma verkefnum sameigilega í framkvæmd.

Verkefnin eru

1. Bætt aðgengi að þorskinum í lóninu.

2. Göngustígagerð.

3. Breyta stiga að skáldin á Þröm ( Nýr sem nær upp á Hjallaveg )

4. Minningarljós ( Nýir ljósastaurar)

5. Nostalgía við Rómarstíg ( Endurbygging á 120 ára aldamótaþorpi )

6. Menningarminjar, hlaðinn veggur við Stefnisgötu.

7. Útikennslustofa í skógrækt.

8. Endurbætur á svæði frá tjörn að höfn.

9. Veðurviti.

10. Ketill - Gistiskáli.

11. Lónið - Snerting við hafið.

12. Áningarstaðir við göngustíg.

To view this video or group, please verify you are 18 or older

Ég þarf víst að éta ofan í mig fyrri blogg um Inspired by Iceland átakið. Það var víst að fá verlaun fyrir flottar auglýsingar. Ég var búinn að segja að auglýsingin væri skemmtileg en ég efaðist um árangur hennar því henni var beint að röngum markhóp. Það er reyndar hvergi talað um mælanlegan árangur átaksins, bara að átakið hafi verið skemmtilegt. Átakið var meira segja svo flott að það átti að dreifast sjálfkrafa um netið með m.a. youtube.com .. Þar var það reyndar bannað því það innihélt nekt. En samt skemmitlegt þó ég efist enn um árangur. Ég kannast amk ekki við neinn sem kom vegna myndbandsins. Eða voru þeir bara á Gullfoss og Geysir eins og allir hinir. Var svona mikil þörf fyrir því að fjölga ferðamönnum þangað? Ég hélt ekki !

Akureyri, takk fyrir mig

Jæja þá þá er búslóðin komin í gáminn og á leið aftur vestur í íbúðina okkar þar. Okkar verkefnum hjónanna á Akureyri er lokið í bili og ný og spennandi verkefni taka við. Það var mjög gaman að kynnast Akureyri og öllum þeim lífsins gæðum sem bærinn hefur upp á að bjóða, flott samfélag. Akureyri, takk fyrir mig.

Vottanir eru að tapa trúverðugleika

Ég var að lesa á netinu að 75% karlmanna í Bandaríkjunum taka ekki lengur mark á umhverfivænum merkingum á vörum þar í landi vegna þess að stórfyrirtækin hafa verið að misnota vottanir til að bjarga andlitinu tímabundið, kallað green washing. Frekar sérstakt en þegar ég horfði á heimildamyndina Food inc í gær þá var ég ekkert lengur hissa. Ameríkaninn er greinilega búinn að missa tökin á matvælaframleiðslu sinni og það svakalega. Nú skilur maður betur hvaða styrkleika Íslendingar eiga í framleiðslu matvæla. WholeFoodMarket er það fyrirtæki í Bandaríkjunum sem talað er um að sé nýja stórveldið í matvæladreifingu heimsins. Þeir eru með einföld markaðsskilaboð. Þeir svara spurningum viðskiptavina um hvaðan maturinn þeirra kemur og hvernig hann er framleiddur. Þetta virðist vera lykilatriði í dag miðað við umfangsmikið klúður í massaframleiðslu Bandaríkjamanna. Íslenska lambið er komið inn í verslanir WFM og sjáið á meðfylgjandi myndbandi hvað sérstaðan er mikil borið saman við myndina Food inc.

Hvalstöðvarhús á Suðureyri

Um aldamótin 1900 var hvalstöð á Uppsalaeyri í Seyðisfyrði við Djúp. Starfsemi var hætt þar vegna ofveiði og var stöðin tekin niður og flutt á brott. Ásgerisverslun á Ísafirði átti hlut í þessari hvalstöð og einnig rak verslunin útibú á Suðureyri. Aðalstöðvarhúsið var tekið niður á Uppsalaeyri og flutt til Suðureyrar 1908. Þar var það endurbyggt við Stefnisgötu 13 sem í dag er við hliðina á körfuboltavellinum á Ísversplaninu. Þetta hús var einingarhús frá Noregi, úr timbri og þriggja hólfa. Á Suðureyri var húsið notað sem verslun og á efrihæð var innréttuð íbúð fyrir verslunarstjórann. Húsið skipti oft um eigendur og var það í eigu Ísvers hf þegar það brann í apríl 1953. Í frásögnum er talað um að húsið hafi verið veglegt og vel byggt hús. Ef tekið er mið af verðmæti þess sem sagt er frá miðað við vinnulaun á þeim tíma hefur húsið verið yfir 700 milljóna króna virði í dag ef miðað er við núverandi meðallaun verkamanns. Áður en þetta hús var byggt hafði Ásgeirsverslun stundað verslun í upphaflegu verslunarhúsi rétt ofar í götunni sem var eingöngu 13 m2 og einnig í Krambúðinni sem stóð hinum megin við götuna.

Risasnekkja í innkeyrslunni

Sá frétt um þessa snekkju á vísir.is um daginn þegar hún var í Gnarrenborg. Man ekki hvaða auðjöfur var sagður eiga hana en í kvöld kom snekkjan til Akureyrar og stoppaði nánast í innkeyrslunni hjá okkur. Það er nánast daglegt brauð að glæsileg skip leggist hér að við húsið okkar en þetta skip sker sig úr því það er jú víst í einkaeigu.

Djúsí djúpsteiktur kalkúnn

Það var þess virði að prufa að djúpsteikja kalkún. Mikil stemming og frábær matur. Þetta er bandarísk hefð sem barst mér til eyrna og þá var ekkert annað að gera en að redda pott og brennara. Einar vinur minn hafði smakkað svona og vissi hvernig átti að haga eldamenskunni. Við litum á þetta sem tilraun sem gæti farið illa en niðurstaða er sú að þetta er besti kalkúnn sem ég hef smakkað. Fyrir þá sem vilja prufa þá þarf 5 kg fugl fyrir ca 10 manns. Pott sem passar bara rétt rúmlega fyrir fuglinn og góðan gasbrennara sem hægt er að leigja hjá Steina í gúmmíbátaþjónustunni á Ísafirði. Fuglinn er settur í pottinn og vatn sett í þar til flæðir yfir fuglinn. Fuglinn er þá tekinn upp úr pottinum og vantsmagnið er mælt og sama magni er skipt út fyrir olíu. Hitið olíuna í 175°. Þerrið fuglinn og kryddið vel eftir smekk. Tveir mælar eru notaðir. Einn í olíuna og hinn í bringuna en kjarnhitinn á að vera um 75° þegar fuglinn er klár. Stingið vír í fuglinn sem notað er til að lyfta fuglinum í og úr olíunni. Það tekur um 35 mín að steikja fuglinn en athugði að hitinn fellur töluvert þegar kaldur fuglinn fer í olíuna. Svo er allur varinn góður við svona eldamensku því gaskútur og ca 15 lítrar af olíu í pott er hættuleg blanda og því valdi Einar kokkagalla við hæfi. Góðir vinir og meðlæti toppa síðan veisluna.

Nostalgía á Suðureyri

Mig langar að deila með ykkur lesendum skemmtilegu verkefni sem ég hef verið að vinna að í sumar. Verkefnið kalla ég Nostalgía sem merkir söknuður eftir liðinni tíð. Verkefnið snýst um að grafa upp heimildir um fyrstu húsin sem voru byggð á Suðureyrarmölum og endurteikna þau í stafrænt form. Ég er kominn með nokkuð magn af gögnum og komin er gróf mynd af því hvernig upphaf byggðar var um aldamótin 1900. Húsin Babýlón og Rómarborg voru fyrstu íbúðarhúsin en heimildum greinir á um hvort var byggt fyrst. Babýlón var fyrsta húsið sem var byggt sérstaklega sem íbúðarhús en Rómarborg var byggt fyrr en þá sem verbúð og síðan endurbyggt sem íbúðarhús. Síðan hef ég fundið heimildir um fyrstu verslunina á Suðureyri sem var útibú Ásgeirsverslunar frá Ísafirði en húsið stóð fyrir neðan Rómarstíg og var byggt 1891. Einnig voru flottar veiðafærageymslur við Rómarstíginn sem mynduðu fyrstu götumyndina á Suðureyri. Það merkilega við þessa vinnu er að tæknilega er hægt að endurbyggja þessa flottu götumynd því engin hús standa á þessum lóðum í dag. Mig langar því að hvetja þá sem vita um heimildir eða ljósmyndir frá Rómarstígnum að hafa samband við mig svo sé hægt að endurteikna húsin eins vel og hægt er. Smellið á myndina til að sjá hana stærri.

Ógn getur skapað ný tækifæri

Mig langar að deila með ykkur smá sögu sem Skoti sagði mér þegar hann heimsótti mig fyrir nokkrum árum. Hann er ferðamálafrömuður á afskertum eyjaklasa norðvestur af Skotlandi þar sem áður fyrr var blómleg útgerð en vegna alþjóðavæðingar þoldi eyjaklasinn ekki samkeppnina vegna samgönguleysis svo útgerð lagðist nánast af og fólki fækkaði. Ógn og veiklekar samfélagsins voru miklir en í markaðsfræðinni lærir maður að í öllum ógnunum og veikleikum felast tækifæri sem geta verið styrkleiki. Þessi ferðamálafrömuður hafði þá sögu að segja að Skotarnir breyttu um hugarfar og leyfðu nýjum hugmyndum að fá hlómgrunn í samfélaginu. Helsta ógnin var samgönguleysi og það leystu þeir með því að bjóða upp á spennandi sjóflug á milli lands og eyja. Þorpin þróuðu sölu á þjónustu til ferðamanna í staðin fyrir framleiðslu og í dag er útgerðin aftur farin að dafna því veitingahúsin sem hafa verið byggð upp á þessum afskertu eyjum greiða svo gott verð fyrir ferskan fisk. Fyrir áhugasama er hægt að bóka sjóflug en flugáætlunin fer eftir flóði og fjöru. Sjá frekari upplýsingar á http://www.visithebrides.com/ og http://www.flybe.com/

Markaðsátak Fisherman

Undanfarnar vikur hef ég unnið að nýju markaðsátaki fyrir fyrirtækið mitt Fisherman sem er með hótel, veitingahús og verslun á Suðureyri. Átakinu er beint að fólki á hraðferð um Vestfirði og markmiðið er að ná mælanlegum árangri í fjölgun ferðamanna til Suðureyrar. Átakið er kynnt með auglýsingum í fjölmiðlum, bæklingagerð og á netinu. Viðskiptavinum sem gista eða versla fyrir 5000 krónur eða meira er umbunað með gjafakorti fyrir tvo í sundlaugina á Suðureyri. Í vikunni kom líka til okkar sérmerktur bjór með skilaboðum um að skemmta sér með Fisherman á Suðureyri í sumar. Átakið höfðar meira til Íslendinga því samkvæmt markaðsrannsókn þá eru erlendir gestir Vestfjarða að heimsækja Suðureyri meira en Íslendingar. Sem dæmi þá völdu 24% erlendra ferðamanna á norðanverðum Vestfjörðum gistingu á Suðureyri í fyrra en ekki nema 3% Íslendinga. Þessu viljum við breyta með því að fjölga Íslendingum sem heimsækja og upplifa Suðureyri sem skemmtilegan áfangastað.

Þjóðarátak fyrir minnihlutahóp

Inspired by Iceland átakið fór hátt í gær, mjög skemmtilegt myndband og flott aðferð til að ná samtakamætti. Hins vegar skil ég ekki af hverju skilaboðin í myndbandinu eru hönnuð fyrir minnihlutahóp. Myndbandið höfðar til fjallageita og fólks sem þorir að heimsækja nýja og ögrandi áfangastaði. Sá lífstílshópur er kallaður explorer í markaðsfræðinni og á meðfylgjandi mynd sjáið þið hvað þetta er lítill hópur. Stóri hópurinn er mainstream sem aðhyllist helst öryggi og fer ekki ótroðnar slóðir. Hvergi í myndbandinu er komið inn á efni sem höfðar til þessa stóra hóps um að það sé nokkuð örugt að koma til Íslands því eldgosinu er lokið. En samt skemmtilegt myndband.